کنوانسیون وین
در باره حفاظت از لایه ازن ( مورخ ۲۲ مارس ۸۵ )- الحاق ایران به کنوانسیون ۷ آذر ۶۸٫ ماده واحده: کنوانسیون وین در مورد حفاظت از لایه ازن، مشتمل بر یک مقدمه و ۲۱ ماده و ۲ ضمیمه و نیز متن پروتکل مونترال در مورد مواد کاهنده لایه ازن، مصوب ۱۶ سپتامبر ۸۷ ( از ملحقات کنوانسیون وین در مورد حفاظت از لایه ازن ) به شرح پیوست تصویب و اجازه تسلیم اسناد الحاق آن داده می شود.
هدف کنواسیون: همکاری با دولتهای عضو در جهت حفظ سلامت انسان و محیط زیست در قبال اثرات بالفعل و بالقوه سوء ناشی از فعالیتهای انسان که لایه ازن را دگرگون می سازند.
پروتکل مونترال در مورد مواد کاهنده لایه ازن مورخ ۱۶ سپتامبر ۸۷ از ملزومات و ملحقات کنوانسیون وین می باشند.
کنوانسیون بازل
در باره کنترل انتقالهای برون مرزی مواد زائد زیان بخش و دفع آنها ( مورخ ۲۲ مارس ۸۹ ) الحاق ایران به کنوانسیون، مصوب ۳۱ شهریور۷۱
ماده واحده: به دولت اجازه داده می شود به عضویت کنواسیون بازل در باره کنترل انتقالات برون مرزی مواد زائد زیان بخش و دفع آنها، مصوب ۲۲ مارس ۸۹ سولمیس، درآید و اسناد آن را تسلیم نماید.
هدف کنوانسیون: همکاری و مشارکت بین دولتهای عضو به منظور سلامت انسان و محیط زیست در قبال اثرات زیان بار نقل و انتقال و دفع زباله های مضر و سایر انواع زباله ها و کنترل شدید انتقال این گونه زباله ها می باشد.
(CITES)
کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های جانوران و گیاهان وحشی در معرض نابودی (۳ مارس ۱۹۷۳) الحاق ایران به کنوانسیون: مصوب ۱۶ تیر ۱۳۵۵٫
ماده واحده: الحاق دولت ایران به کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های حیوانات و گیاهان وحشی که در معرض نابودی قرار دارند، مورخ ۳ مارس ۱۹۷۳ (۲ اسفند ۱۳۵۱)، مشتمل بر یک مقدمه و ۲۵ ماده و سه ضمیمه تصویت و اجازه تسلیم اسناد الحاق آن داده می شود.
هدف کنوانسیون: الزام دول متعهد به همکاری بین المللی، به منظور حفظ گونه ها جانوران و گیاهان وحشی در معرض انقراض از طریق کنترل و برقراری محدودیتهایی در تجارت ( عموما صادرات و واردات ) گونه های مذکور که جزء غیر قابل جانشینی از سیستمهای مختلف طبیعی کره زمین را تشکیل داده و بایستی با نظارت بر تجارت و بهره برداری بی رویه آنها برای نسل حاضر و نسلهای آینده نگهداری شود.
طبق ماده ۲ کنوانسیون گونه های جانوران وحشی و گیاهان وحشی کمیاب یا در معرض خطر انقراض، که باید تجارت آنها تحت شرایط خاصی صورت گرفته یا اساسا ممنوع اعلام شود، بر حسب اهمیت در ضمائم سه گانه کمسیون ( ضمائم ۱ و۲ و ۳ ) درج و تجارت آنها طبق مقررات کنوانسیون تحت کنترل قرار می گیرد.
بر اساس مفاد کنوانسیون، در هر یک از کشورهای عضو، اداره مستقلی در جهت اجرای مقررات کنوانسیون و نظارت بر تجارت گونه های مشمول ضمائم کنوانسیون و ارتباط با دبیرخانه تشکیل می شود.
(IUCN)
عضویت در اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (مصوب ۴ اسفند ۱۳۵۲ و ۳ آذر ۱۳۷۰).
۱- هیات وزیران در جلسه مورخ ۴ اسفند ۱۳۵۲، بنا به پیشنهاد شماره۱۸/ ۷۵۸۸، مورخ ۳ آذر ۵۲ وزارت امور خارجه اجازه داد اقدامهای لازم از طرف وزارت امور خارجه برای عضویت ایران در اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی به عمل آید.
۲- پس از یک دوره تعلیق چند ساله، ادامه عضویت ایران در اتحادیه مذکور در تاریخ ۳ آذر ۱۳۷۰ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
هدف اتحادیه گسترش همکاریهای بین المللی به منظور حفظ طبیعت و منابع مربوط به آن و جلوگیری از تخریب و نابودی انواع جانوران و گیاهان و زیستگاههای آنها و اشاعه کاربرد مفاهیم اکولوژیک و هم چنین توجه به ارزشهای بومی، علمی، تربیتی و اقتصادی استفاده از سرزمین و منابع طبیعی است.
کنوانسیون رامسر
مربوط به تالابهای مهم بین المللی، به ویژه تالابهای زیستگاه پرندگان آبزی ( ۱۲ ژوئیه ۱۹۷۲، رامسر).
قانون عضویت ایران در کنوانسیون مذکور مصوب ۲۸ اسفند ۵۲ و اصلاحیه ۱۴ خرداد ۶۴٫
ماده واحده: کنوانسیون مربوط به تالابهای مهم بین المللی، به خصوص تالابهای زیستگاه پرندگان آبزی، مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده- که از تاریخ ۲۱ تیر ۱۳۵۱ ( ۱۲ ژوئیه ۱۹۷۲) برای امضای دول مفتوح بوده و در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۵۱ از طرف نماینده ایران در پاریس به امضاء رسیده است- تصویب و اجازه تسلیم اسناد مصوبه آن داده می شود.
هدف کنوانسیون: الزام دول متعهد به همکاری بین المللی به منظور حفظ و حراست تالابها و گیاهان و پرندگان مربوط و جلوگیری از انهدام و نابودی آنها در زمان حاضر و برای آینده است.
طبق ماده ۲ کنوانسیون، هر یک از دول متعهد مکلف است فهرست و مشخصات کامل تالابهای مهم بین المللی خود را به مرجع تعیین شده از طرف کنوانسیون اعلام نماید. سازمان حفاظت از محیط زیست تا کنون ۱۸ تالاب مهم کشور را به عنوان تالابهای مهم بین المللی اعلام داشته است.
UNEP
برنامه محیط زیست ملل متحد (۱۹۷۲)
قانون ادامه عضویت سازمان حفاظت از محیط زیست، مصوب ۱۵/ ۱۰/۶۲
ماده واحده: به وزارت امور خارجه و سازمان محیط زیست اجازه داده می شود عضویت مجامع بین المللی مشروحه زیر را کماکان پذیرفته و حق عضویت آن را، طبق مقررات عمومی آنها، پرداخت نماید:
– صندوق محیط زیست ملل متحد
– برنامه محیط زیست ملل متحد
برنامه از ارکان زیر تشکیل یافته است:
– مجمع عمومی
– شورای حکام
– شورای هماهنگ کننده محیط زیست، مرکب از صندوق محیط زیست ملل متحد و روسای کارگزاریها و آژانسهای ملل متحد
– مدیر اجرایی
هدف برنامه محیط زیست ملل متحد، بر اساس اعلامیه محیط زیست بشر- که به تصویب کنفرانس استکهلم رسیده است- حفظ و تامین محیط زیست انسان و تضمین حقوق بشر برای داشتن یک محیط زیست سالم و هم چنین تشویق و ترغیب حکومت ها و سازمانهای بین المللی به همکاری در زمینه کنترل آلودگی ناشی از فعالیتهای بشری و توسعه قوانین بین المللی به منظور جبران خسارت ناشی از آلودگی و تخریب می باشد.
