فضای سنگین وتیره حاکم، نفس را در سینه ها حبس می کند. از گوشه و کنار سالن صدای هق هق به گوش می رسد. برخی از چهره ها به راحتی در سیاهی سالن سینما، پریدگی رنگ را نشان می دهند. موهای سیخ شده و گرفتگی عضلات چهره تماشاگران، فضایی غیر معمول را به نمایش می گذارد. هنگامی که شلاق بر بدن مسیح فرود می آید، از گوشه سالن صدای جیغ و فریاد زنی به گوش می رسد که به فارسی می گوید: نزنید، ای بی رحمها شلاق نزنید، و سپس از شدت تاثر از حال می رود. اوضاع غیر عادی می شود و گروه امداد به سراغ زن مسن از هوش رفته می شتابند. تماشاگران به خیال آنکه زن از شدت ناراحتی برای مصائب مسیح از حال رفته، متاثر می شوند اما حقیقت چیز دیگری است.
سالها پیش فرزند این زن سالخورده ایرانی در زندانهای رژیم آخوندی در زیر شکنجه جان می سپارد و اکنون این مادر با دیدن صحنه های شلاق و شکنجه بر مسیح، با یاد مصائب مسیح جوانش بیهوش می شود. آری طی ۲۵ سال گذشته هزاران مسیح در ایران شکنجه شده اند. شکنجه وحشیانه و قتل بی رحمانه خانم زیبا کاظمی و سپس فشارهای روحی و روانی بر مادر وی یکی از آخرین نمونه های خشونت وحشیانه رژیم جمهوری اسلامی است.
فیلم شور مسیح ساخته “مل گیبسون” در چند هفته گذشته جنجال بسیاری در افکار عمومی غرب ایجاد کرده است. این فیلم که بیشتر به مصائب مسیح بصورت گرافیک می پردازد، آنچنان صحنه های شکنجه را به تصویر می کشد که قلب هر انسان با وجدانی را زخمی می کند. صرفنظر از مباجث موجود پیرامون فیلم در نزد تحلیلگران امور مذهبی و هنری، آنچه که در بحثهای داغ منتقدان و تماشاگران غربی نادیده گرفته می شود، اعمال روزمره شکنجه های به مراتب وحشیانه تر از آنچه که بر روی عیسی مسیح واقع شده در نقاط مختلف جهان بخصوص ایران است.
آری هزاران هزار مسیح در طول ۲۵ سال گذشته در زندانهای رژیم جمهوری اسلامی به صلیب کشیده شده اند و همچنان می شوند، وقایعی که مسیحیان در جهان غرب یا آنرا ندیده اند و یا سیاستمدارانشان نخواسته اند که ببینند. اگر در شور مسیح “گیبسون” تنها مسیح مورد آزار و شکنجه قرار می گیرد، در شور هزاران مسیح ایرانی که در زیر شکنجه جان باخته و می بازند، مریم های مقدس پس از تجاوز اعدام می شوند و یا مورد شدیدترین فشارهای روانی برای اختیار کردن سکوت قرار می گیرند. در فضای ساخته شده توسط خمینی، خامنه ای، رفسنجانی و خاتمی علاوه بر حواریون، یهودا نیز شکنجه و اعدام می شود و اگر جنایتکاران حاکم قدرت دستیابی به روح القدس را هم می داشتند، او را نیز همچون اب و ابن از دم تیغ می گذراندند.
تاریخ در طی قرنها شاهد رنج مسیح بوده و هنوز هم هست. آرزوی جهانی عاری از شکنجه و اعدام و خشونت به خواست عمومی اکثریت مردم جهان مبدل شده است. اما آنچه که به عنوان اولین قدم در تلاش همگانی برای خاتمه دادن به شکنجه و خشونت در روابط انسانها می باید صورت گیرد، برکنار کردن رژیمهای شکنجه گر و خشونت گرا و در صدر همه این رژیمها، حکومت جمهوری اسلامی است.
کیوان کابلی
۲۶ اسفند ۱۳۸۲
