سخن سیاسی-اکولوژیک روز
رژیم علاوه بر تخریب سیستماتیک محیط زیست، مداوما با انواع حیله‌ها با این موضوع بسیار با اهمیت اکولوژیک بازی می کند. یکروز خبرهای تخریب پارک #قیطریه را در سایتهای رسمی و غیر رسمی خود منتشر می‌کند که بلافاصله با واکنش فعالان زیست محیطی روبرو شده و سپس برخی از عوامل رژیم نیز از موضع مخالفت با آن بر می‌آیند. روز دیگر خبر اجازه حصار کشی در پارک #لاله توسط یک ارگان ظاهرا ذیربط بیرون می‌آید و وقتی فریاد فعالان زیست محیطی بالا می‌رود٬ فلان مسئول دست چندم در شورای شهر کذایی ورود می کند و می‌گوید قضیه فعلا متوقف می شود (نه برای همیشه همانطور که مسئولان قضایی گاهی احکام اعدام را موقتا لغو می‌کنند).
سپس این وظیفه سلبریتی درویش مأب محیط زیستی است که در نقش قهرمان ظاهر شود و طی مصاحبه با روزنامه حکومتی شرق که کپی آن در ایرنا و ایسنا منتشر می‌شود، خبر ایجاد کمپینی در این رابطه را اعلام کند.
متعاقبا ایشان در رسانه‌های اجتماعی و یا یک پادکست٬ البته با مجوز وزارت اطلاعات، همراه با موضعگیری چند تن از فعالان دیگر اعلام می کند که ببینید امضاء ها و طومارهای ما کارکرد دارد و نا امید نشوید.
اخبار این تعرضات به محیط زیست پایتخت بسرعت در تلویزیونهای فارسی زبان خارج از کشور که دنبال سوژه‌های دیگری در کنار سیاست و ورزش هستند، انعکاس می‌یابد و برنامه سازان در تلویزیونهای ذکر شده با دوباره نویسی انشاء روزنامه شرق و منابع خبری رژیم، از نقش سلبریتی تجلیل بعمل می‌آورند. اینجاست که بی بی سی فارسی، سلبریتی را به روی خط می آورد و در رسای فعالیت درویش ماب او هورا می کشد و از ناجی می پرسد٬ آیا برای نجات محیط زیست دیر است؟ سلبریتی نیز که تازه از سفر استانی به مناطق مختلف بازگشته (همان جرمی که ۸ تن از فعالان محیط زیست بیش از ۶ سال به زندان محکوم شدند) با ژستی نگران می‌گوید، چاره‌ای نیست جز تاب‌آوری.
سلبریتی‌های محیط زیستی با تشویق برای جمع آوری امضا، دادن امید واهی و آدرس اشتباه برای ایجاد تغییر، دروغ می‌گویند. اینها اصلاح طلبان در حوزه محیط زیست هستند. اصلاح طلبی در حوزه سیاست ایران مُرد، اما رژیم همچنان از کارت اصلاح طلبان در بخشهای دیگر استفاده می‌کند. وضعیت محیط زیست ایران تنها با تغییر رژیم آخوند-پاسدار حاکم امکان پذیر است.
