سرانجام پس سالها بحث و چانه زنی، معامله هسته ای میان رژیم ایران و پنج عضو شورای امنیت ملل متحد بعلاوه آلمان در روز ۱۴ ژوئیه ۲۱۰۵ به امضاء رسید. صرف نظر از برد و باخت در این معامله اتمی که بدون شک مردم ایران و منطقه در کوتاه مدت بازنده اصلی خواهند بود، چند نکته کلیدی و بنیادی در این رویداد حائز اهمیت است.
۱- رژیم ایران در ماهیت خود قادر به تفاهم و معامله با هیچ کشور متمدن در دنیا که بر اساس حداقلهای روابط مدنی اداره می شود، نیست، همانگونه که قادر به تفاهم و معامله با مردم ایران نبوده و نیست. جمهوری اسلامی رژیمی است که با ایجاد تنش و بحران ادامه حیات می دهد. رژیم ایران ماهیت واقعی خود را پیشتر در عدم رسیدن به هر گونه سازش و تفاهم به خوبی در جریان آتش بس با رژیم عراق به اثبات رساند. شرایط “نه جنگ و نه صلح” از زمان پذیرش آتش بس توسط خمینی تا سقوط صدام به درازا کشید و وضعیت طرفین در حالت “نه جنگ و نه صلح” ادامه یافت.
اینبار نیز جمهوری اسلامی در یک معامله” نه جنگ و نه صلح” برای برداشته شدن تحریمهای اقتصادی و همچنین به امید برتری در توازن منطقه ای در آینده، با کشورهای عضو شورای امنیت بعلاوه آلمان یک توافق را به امضاء رسانده است. نتیجه نهایی موقعیت “نه جنگ و نه صلح” با توجه به این نکته که قدرتهای منطقه ای و بین المللی در وضعیت عراق و صدام حسین آنزمان نیستند، سرنوشت متفاوتی را برای رژیم رقم خواهد زد.
۲- اگر توافق موجود از سد کنگره آمریکا عبور کند، رژیم حتی قبل از پایان دوره مقرر مورد توافق، دست به تخلفات گسترده برای دستیابی به بمب اتمی خواهد زد که پس از دوره اوباما با واکنش شدید جامعه بین المللی روبرو خواهد شد. کنگره آمریکا مصمم است در مقابل دولت آمریکا برای امتیاز دهی بیش از اندازه به حاکمان تهران بایستاد. عدم توانایی کنگره آمریکا در متوقف کردن اوباما در امضای نهایی توافق هسته ای وین، تنها هزینه انسانی و اقتصادی در رویارویی نهایی با رژیم را افزایش می دهد.
۳- دریافت امتیاز در مذاکرات هسته ای، رژیم را در مسیر پیشروی بدون دنده و ترمز در منطقه هر چه بیشتر به جلو سوق می دهد. قدرتهای منطقه ای در خاور میانه که از سیاست مماشات اوباما و کاخ سفید در برابر رژیم سرخورده شده اند، ساکت ننشسته و در مقابل رژیم ایستادگی خواهند کرد. این موضوع، تنشهای کنونی را به مرحله جدیدی از درگیری و جنگ در منطقه ارتقاء خواهد داد. واکنش قدرتهای منطقه چه بسا قبل از رویارویی جامعه جهانی در رابطه با تخلفات هسته ای، رژیم را ابتدا وارد درگیری با ائتلاف کشورهای منطقه و سپس جامعه جهانی می کند.
۴- اجازه نگاه داشتن ظرف هسته ای و پتانسیل دستیابی به بمب اتمی به رژیم که در جریان مذاکرات برای جمهوری اسلامی حاصل شد، کشورهای منطقه را وارد یک مسابقه تسلیحات هسته ای می کند که برای عموم مردم ایران، منطقه و نهایتا برای صلح جهانی خطرناک است.
۴- درگیری جناحهای حکومتی به خاطر این توافق هسته ای که تا حدی جناج رفسنجانی و روحانی را تفویت می کند، اوج خواهد گرفت. سپاه برای جلوگیری از این روند، بر علیه جناج رفسنجانی زودتر از موقع وارد عمل خواهد شد که این موضوع به نوبه خود باعث افزایش درگیرهای میان باندهای حکومتی خواهد شد.
۵- افزایش درگیری میان باندهای رژیم از یکسو و ناامیدی عموم برای بهبود وضعیت اسفبار کنونی و کسب حداقلهای افتصادی، مردم را وارد صحنه خواهد کرد. رژیم برای پیشگیری از قرار گرفتن در چنین موقعیتی دست به سرکوبهای گسترده، افزایش اعدام و ایجاد جو خفقان خواهد زد. به همین خاطر، وضعیت حقوق بشر و آزادی های مدنی به شکل اسفباری وخیم تر خواهد شد.
متاسفانه موار ذکر شده در بالا تصویر خوشایندی از آینده نیست. روند مخربی که جمهوری اسلامی طی بیش از سه دهه گذشته در داخل ایران و خاور میانه دنبال کرده است، با سرعت فزاینده ای ادامه خواهد داشت. بزودی، پس از خوابیدن دود و دمهای ایجاد شده توسط رژیم و حامیان بین المللی اش، نوبت به مردم ایران می رسد که تکلیف خود را با رژیم حاکم یکسره کنند. این امر در نبود یک اپوزسیون حاضر در داخل ایران با مشکلاتی مواجه خواهد شد، اما در نهایت رژیم را به عقب خواهد راند. اکنون این مردم ایران هستند که برای نجات خود از چنگال رژیم فاشیسم مذهبی حاکم، با سرنگون کردن جمهوری اسلامی به همراه همه دستجات آن، آینده خوشایندی را برای ایران، خاور میانه و صلح جهانی ترسیم خواهند کرد.
حزب سبزهای ایران
۱۵ جولای ۲۰۱۵
