در آخرین روزهای سال ۱۳۸۵ و در آستانه نوروز ۱۳۸۶، اعضای شورای مرکزی حزب سبزهای ایران طی نشستی در مورد وضعیت حساس کنونی به بحث و تبادل نظر پرداختند و مهمترین رویکردهای یکسال گذشته را مورد بررسی قرار دادند.
اعضای شورای مرکزی حزب سبزهای ایران در خلال نقد، تحلیل و بررسی موقعیت کنونی با تاکید بر این موضوع که سرنوشت مردم، محیط زیست، و کشور ایران اکنون در حساس ترین و پرخطرترین شرایط در ۲۸ سال گذشته قرار دارد، در مجموع مسائل زیست محیطی، سیاسی و ماجراجویی های اتمی جمهوری اسلامی را مورد بحث و بررسی قرار دادند.
۱- محیط زیست:
تخریب و انهدام محیط زیست ایران همچون سالهای گذشته و چه بسا با سرعت بیشتری ادامه دارد. سیستم حاکم برایران در مجموع بیشترین مسئولیت را در تخریب فزاینده محیط زیست عهده دار است. موضوعی که تهدید زیست محیطی را در سال ۸۵ نسبت به سالیان پیش از آن افزون کرده است، پیشرفت در غنی سازی اورانیوم و ماجراجویی های اتمی جمهوری اسلامی است. تلاش رژیم ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته ای تحت پوشش فن آوری هسته ای و مورد استفاده قرار دادن آن برای تولید برق، علاوه برایجاد تنش و احتمال بروز جنگ جدید در خاورمیانه، به لحاظ زیست محیطی تهدیدی واقعی بشمار می رود.
در سال ۸۵ نه تنها در وضعیت آلودگی هوا پیشرفتی حاصل نشد، بلکه آمار و ارقام از وخامت هر چه بیشتر اوضاع حکایت دارد. اوضاعی که نهادهای تحت قیمومیت دولت و باصطلاح حفاظت از محیط زیست هیچگونه اقدامی در جهت کاهش آلودگی هوا انجام ندادند. نمایش مضحک هفته و روز هوای پاک نیز به اعتراف زعمای نهادهای مسئول رژیم که تنها اقدام اعلام شده بود، حتی اندک تاثیری در کاهش آلودگی هوا نداشت.
قطع درختان در نقاط مختلف کشور بخصوص در جنگلهای شمال و منطقه سرخه حصارهمچنان یکی از موارد اصلی تخریب محیط زیست در سال ۸۵ بشمار می رود. (نابودی بیش از ۱۴ میلیون هکتار در سال از جنگلهای کشور به گفته معاون وزیر کشور دولت احمدی نژاد- خبرگزاری دولتی مهر، ۱۶ اسفند ۱۳۸۵). بر این موارد باید به آتش سوزی درختان در اثر اجرای مانور نظامی بسیج و سپاه پاسداران در مناطق جنگی نیز اشاره کرد.
عدم چاره جویی در سیستم صحیح، بهداشتی، و استاندارد دفن زباله ها و دفع مواد زاید اعم از بیمارستانی، صنعتی و خانگی از دیگر شواهدی است که مسئولیت نهادهای مسئول جمهوری اسلامی را در مورد آلودگی محیط زیست انسانی برجسته می نماید. به گزارش خبرگزاری دولتی فارس” زبالههای بیمارستانی در حال حاضر همراه با میشود و شیرابههای تولید شده توسط زبالههای بیمارستانی که بهفراوردههای زبالههای معمولی حمل و امحا خونی، ترشحات عفونی و حتی مواد رادیواکتیو آلوده هستند نیز بسیار خطرناکند و دفن آنها میتواند باعث آلودگی دیگر منابع آبی و سفره آبهای زیرزمینی و در نتیجه محصولات زراعی آبیاری شوند.- ۸ اسفند ۱۳۸۵″
در زمینه آلودگی صوتی تهران و شهرهای بزرگ کشور همچنان روح و روان شهروندان را آزار می دهد. اغلب خیابانهای تهران با آلودگی صوتی بیش از ۷۰ دسی بل مواجه اند (ایرنا۱۰ اسفند ۱۳۸۵) که باید به این آلاینده های صدای بلندگوهای مساجد را نیز افزود.
فرسایش خاک در سال ۸۵ همچنان یکی از معضلات عمده زیست محیطی بود. تنها در استان مرکزی مدیرکل منابع طبیعی استان گفت:” فرسایش خاک در این استان ۱۵تن در هکتار است که این رقم در مقایسه با کشور بسیار بالاست- خبرگزاری دولتی فارس ۷ اسفند ۱۳۸۵″
طرح ضد محیط زیستی آزاد راه تهران- شمال همچنان توسط سودجویان در دستگاه دولتی برای سوء استفاده از منافع آتی و تملک زمینهای اطراف آزاد راه در آینده در دست اجراست بطوریکه معاون محیط زیست انسانی سازمان باصطلاح حفاظت از محیط زیست در گفتگو با خبرگزای فارس در تاریخ اول اسفند ۸۵ از نارساییهای زیست محیطی در این امر توسط مجریان طرح انتقاد کرد.
موضوع آلودگی منطقه جنوب تهران به آلودگی نفتی در اثر نشت پالایشگاه تهران همچنان یکی از تهدیدهای بسیار خطرناک زیست محیطی برای منطقه جنوب شهر تهران بخصوص روستاهای اطراف اسماعیل آباد است. امراض مختلف ناشی از وجود مواد نفتی در محیط زیست انسانی در مناطق مذکور بفور مشاهده شده است.
وضعیت وخیم فاضلاب شهری در تهران و شهرهای مختلف کشور از موارد بسیار خطرناک زیست محیطی در سال ۸۵ بوده است.
آلودگی آب در ایران در سال ۸۵ همچنان از موارد بسیار حساس بود بطوریکه جدیدترین گزارش جهانی ۲۰۰۷ در خصوص وضعیت آلودگی آبها در کشورهای مختلفجهان نشان میدهد ” در ایران میزان آلودگی ارگانیک آبها در سال ۱۹۹۰ برابربا ۱۰۲ هزار و ۶۸۹ کیلوگرم در روز بوده که این رقم در سال ۲۰۰۳ به ۱۴۱هزار و ۹۸۲ کیلوگرم در روز افزایش یافته است.
موارد فوق بخشیاز تخریب فزاینده محیط زیست ایران در سال ۸۵ است که توسط بخش محیط زیست حزب به اجلاس شورای مرکزی ارائه شد. بخش محیط زیست حزب تحت مسئولیت دکتر کاظم موسوی زاده از سوی اجلاس شورای مرکزی همچنین موظف به بررسی بحرانهای کنونی زیست محیطی و تلاش در ارائه راهکارهای موثر در این موارد در صورت تغییر رژیم جمهوری اسلامی و ایجاد نظامی مبتنی بر مبانی دمکراتیک گردید.